Catro historias imaxinativas para deleitarse non só co argumento, senón tamén coas palabras escollidas polo autor – “un home de teatro”- para narralas.
En realidade, son historias de feliz final: a de Xoana, a formiga loura que aprende a lingua das formigas mouras; a de Claudia, á que se lle logra unha curiosa flor; a de Chinto, a súa risa e a súa bici; e a de Santi e o seu Iagosauro , que xuntos funcionan talmente como superheroes.
Dirixido ao lecturado autónomo, o libro contén valiosas metáforas en si mesmas que tamén poden funcionar como frutíferas pontes: ao Principiño, ao Espantallo amigo, a Plinio ou Estrabón, ao léxico relacionado cos sons que emiten distintos animais...
No hay comentarios:
Publicar un comentario